کاستومایز کردن جمع‌آوری داده‌ها در GA4 کاملاً لازمه، اما اگه قواعد نامگذاری رو رعایت نکنی، گزارش‌ها خیلی سریع به هم میریزن.
همین مشکل برای گوگل تگ منیجر هم پیش میاد بخصوص وقتی پروژه‌هات بزرگ‌تر میشن. اگه تگها، تریگرها و وریبل‌ها رو بدون پیروی از قواعد خاصی نامگذاری کنی، GTM به یه غول دست‌نیافتنی تبدیل میشه (بدون حضرت داوود!) که کسی نمی‌خواد باهاش مواجه بشه.
طی سال‌ها، من از فرمول‌هایی برای قواعد نامگذاری گوگل تگ منیجر و GA4 استفاده کردم تا کارم منظم‌تر بشه. تو ی این پست وبلاگی، پیشنهادهای خودمو براتون ارایه میکنیم.
نکته مهم: این‌ها فقط پیشنهادها هستن. به هیچ وجه نمی‌گم مثال‌ها و نکاتی که به اشتراک می‌ذارم، تنها راه انجام درست این کارها هستن.
تا امروز، گاهی اوقات قواعد نام‌گذاری‌مو تغییر دادم چون چیزای جدیدی یاد گرفتم.
کل چیزی که می‌خوام بگم اینه که این قواعد نامگذاری همون‌هایی هستن که الان استفاده میکنم، ولی احتمالاً با تکامل GA4 و GTM به روش‌های بهتری میرسم. اگه با بعضی‌هاشون موافق نیستی یا راه‌حل بهتری رو بلدی، لطفاً تو کامنت‌ها بنویس. همیشه مشتاق یادگیری چیزای جدیدم.
#۱. اکانت‌ها، پراپرتی‌ها (GA4) و کانتینرها (GTM)
بیایم با مفاهیم اساسی GTM و GA4 شروع کنیم – اکانت‌ها، پراپرتی‌ها، کانتینرها.
#۱.۱. اکانت‌ها
وقتی تو این مقاله از «اکانت» حرف می‌زنیم، منظورمون اکانت گوگل آنالیتیکس یا اکانت گوگل تگ منیجره.
قانون کلی که من دنبال میکنم (برای هر دو GA4 و GTM) اینه: «هر بیزینس، یه اکانت».
اگه یه آژانس (مارکتینگی) هستی، یه اکانت واحد نساز و کانتینرها رو برای هر مشتری یا پروژه اضافه نکن. هر مشتری باید یه اکانت اختصاصی GTM (با همه کانتینرهای مرتبط) و یه اکانت اختصاصی GA4 (با همه پراپرتی‌های مرتبط) داشته باشه.
بهترین روش اینه که از مشتری بخوای اکانت بسازه و بعد تو رو به‌عنوان کاربر به اکانت اضافه کنه (ترجیحاً دسترسی ادیتور یا ادمین). یا خودت اکانت بسازی و بعد به مشتری دسترسی ادمین بدی.
برای نام اکانت‌ها، من از اسم شرکت استفاده میکنم که ساده باشه. اگه اسم حقوقی شرکت با اسم برندت فرق داره، بهتره اسم برند رو وارد کنی.
#۱.۲. پراپرتی‌ها (GA4) و کانتینرها (GTM)
اگه عمیق‌تر بشیم, سطح بعدی پراپرتی (GA) یا کانتینره (GTM). سوال اینه که هر وب‌سایتی که به شرکت مربوط میشه باید یه پراپرتی و یه کانتینر داشته باشه؟ لزوماً نه!
#۱.۲.۱. پراپرتی‌ها (GA4)
یه سری نکات در مورد پراپرتی‌هایGA4:
اگه وب‌سایت‌های جداگانه یه بیزینس به هیچ وجه به هم ربط ندارن (مثلاً دو محصول/برند کاملاً متفاوت)، کاملاً توصیه میکنم که تو پراپرتی‌های جداگانه قرارشون بدی. تو این حالت، نام پراپرتی‌ها می‌تونه این‌جوری باشه:
[اسم برند (یا دامنه)] – [محیط]، مثلاً:
mywebsite.com-production (اینجا پروداکشن به معنی این هست که توی این پراپرتی داده های واقعی شرکت قرار میگیره)
mywebsite,com-stage (اینجا واژه استیج به معنای این هست که تنها داده های تستی رو توی این پراپرتی ارسال میکنیم).
من دیگه از واژه «GA4» تو نام پراپرتی‌ها استفاده نمی‌کنم. یونیورسال آنالیتیکس دیگه مرده، پس ذکر «GA4» بی‌معنیه. می‌تونی با نگاه کردن به مژرمنت آیدی زیر اسم پراپرتی بفهمی که GA4 هست یا نه. اگه فقط عدد باشه، یعنی با GA4 طرفی.اگه وب‌سایت‌ها از نظر موضوعی به هم ربط دارن و بخشی از تجربه واحد بازدیدکننده هستن (مثلاً وب‌سایت اصلی، بلاگ و صفحه پشتیبانی)، پیشنهاد میکنم همه رو تو یه پراپرتی ترکینگ کنی. چند پراپرتی داده‌ها رو جدا میکنه و کار کردن باهاش سخت میشه، مگر اینکه از ابزار خارج از GA4 مثل BigQuery استفاده کنی.
ولی فرض کن تو یه سازمان بزرگ با وب‌سایت‌های جداگانه کار میکنی، ولی ذی‌نفع‌ها می‌خوان همه‌چیز تو یه پراپرتی باشه. تو این حالت، یه پراپرتی تجمیعی ( rollup property) اضافی می‌تونه گزینه خوبی باشه.
تو این حالت، می‌تونی قواعد نامگذاری رو فقط بر اساس نوع محیط بذاری: دولوپر، پروداکشن و استیجینگ.
نکته: می‌تونی نام پراپرتی‌هاتو با عدد شروع کنی تا مهم‌ترین‌ها (یا پراستفاده‌ترین‌ها) بالای لیست باشن (وگرنه GA4 اونا رو براساس حروف الفبا مرتب میکنه).
#۱.۲.۲. کانتینرها (GTM)
در مورد کانتینرهای گوگل تگ منیجر، به طور خلاصه باید بگم که، اگه دو وب‌سایت از نظر ساختار و چیزایی که می‌خوای ترکینگ کنی خیلی فرق دارن، باید از دو کانتینر مجزا استفاده کنی.
اگه دو وب‌سایت خیلی شبیه باشن (مثلاً فقط زبانشون فرق داره) و می‌خوای چیزای مشابه رو ترکینگ کنی، یه کانتینر برای هر دو بهتر جواب می‌ده. همین‌طور اگه چند سایت با اطلاعات لاگین یکسان دارن، شاید بخوای یه کانتینر برای همه این سایت‌ها داشته باشی.
در مورد قواعد نامگذاری کانتینر، من سعی میکنم از این استفاده کنم:
[دامنه اگه یه کانتینر برای یه وب‌سایت باشه]- [اسم /توضیح کوتاه]، مثلاً:
Main Website-Digikala
Weblog-Digikala
اگه چند وب‌سایت از یه کانتینر استفاده میکنن، می‌تونی hostname رو اضافه نکنی کنی، مثلاً:
Online Store
Main Website & Blogs
قواعد نامگذاری GA4
باید یه نگاه دقیق‌تر به گوگل آنالیتیکس نسخه چهار بندازیم.
#۲. ایونت‌ها و پارامترها
هرچند این مقاله یه راهنماست، ولی قواعدی سخت گیرانه و واقعی برای نامگذاری ایونت‌ها هست که باید دنبال کنی، پس اول این‌ها رو مرور کن. این‌ها شامل موارد زیرن:
- نام ایونت‌ها حساس به حروف بزرگ و کوچکه، مثلاً event_name با Event_Name فرق داره
- استفاده از کلمات انگلیسی و غیرانگلیسی مجاز هست
- از پیشوندها و نام‌های رزرو شده استفاده نکن
- فقط از حروف، اعداد و علامت _ استفاده کن، (نه علامت فاصله- ). نام ایونت‌ها باید با حروف شروع بشه
#۲.۱. نکات کلی
GA4 یه لیست از ایونت‌های پیشنهادی و پارامترهاشون داره. بعد از نگاه کردن به اون لیست، می‌تونی بگی:
ایونت‌ها باید با حروف کوچک و آندراسکور _ نامگذاری بشن (به این روش snake case میگن)، مثلاً view_search_results. نامگذاری پارامترهای مختلف (که تو مستندات رسمی گوگل آنالیتیکس ذکر شده) هم همین قاعده( حروف کوچک + آندراسکور _) رو دنبال میکنن.
این یه قانون اجباری نیست؛ می‌تونی ایونت‌ها و پارامترهای کاستوم با حروف بزرگ و فاصله بفرستی. ولی پیشنهاد میکنم توصیه گوگل رو دنبال کنی تا گزارش‌هات استانداردتر بشن.
با نگاه به رابط کاربری فعلی GA4، گاهی استفاده از نام‌های دقیق‌تر برای ایونت‌ها منطقی‌تره. مثلاً به جای «scroll»، می‌تونی از «scroll_25» (برای آستانه ۲۵٪) استفاده کنی. این‌جوری سریع‌تر آستانه‌های اسکرول رو تو لیست ایونت‌ها میبینی. یه پست وبلاگی درباره این موضوع اینجا دارم.
#۲.۱.۱. محدودیت‌ها رو جدی بگیر!
اگه پارامترهای کاستوم به GA4 بفرستی (مثلاً clothing_id) و بخوای اون دایمنشن رو تو گزارش‌های GA4 (مثل گزارش فری فرم) ببینی/استفاده کنی، باید اون رو به‌عنوان کاستوم دایمنشن ثبت کنی.
محدودیت‌هایی برای تعداد کاستوم دایمنشن‌هایی که می‌تونی تو یه پراپرتی داشته باشی وجود داره. بیشتر درباره محدودیت‌ها اینجا بخون. این محدودیت‌ها بسته به اینکه پراپرتی استاندارد یا ۳۶۰ داشته باشی فرق داره.
برای دیدن اطلاعات محدودیت‌هات، تو صفحه کاستوم دایمنشن روی اطلاعات محدودیت کلیک کن.
فرض کن یه سناریو داری که یه ایونت (مثلاً link_click) با پارامتر link_url می‌فرستی و بعد یه ایونت دیگه (مثلاً button_click) با button_url. این یعنی دو اسلات دایمنشن.
تو این حالت، وقتی پارامترهای مشابه برای چند ایونت داری، باید نام‌های پارامتر رو دوباره استفاده کنی! به جای button_url و link_url، می‌تونی فقط از link_url استفاده کنی (که یکی از پارامترهای پیشنهادی GA4 هست).
#۲.۲. تعیین قواعد نامگذاری ایونت‌های GA4
بهترین راه برای رسیدن به این یکپارچگی، برنامه‌ریزی هست.
برای برنامه‌ریزی واقعی، یه فایل اکسل یا اسپردشیت بهترین گزینه س. می‌دونم که بیشتر وقتا مثل دشمن به نظر میاد، ولی باور کن نجاتت می‌ده. توی این فایل موارد زیر رو بنویس:
همه ایونت‌هایی که می‌خوای ترکینگ کنی رو بنویس، و بعد:
-چک کن ببین تو دسته‌بندی ایونت های خودکار جمع‌آوری شده، Enhanced Measurement یا توصیه شده جا می‌گیرن یا نه. بیشتر درباره این‌ها اینجا بخون.
-اگه اینطوره، قواعد نامگذاری پیشنهادی برای نام ایونت‌ها و پارامترها (دایمنشن‌ها) رو چک کن. اگه نه، خودت مقادیرشون رو مشخص کن. فقط یادت باشه محدودیت‌هایی برای طول وجود داره.
اگه لیست بلندبالایی از نام ایونت‌ها داری، محدودیت ایونت‌های اپلیکیشنی رو در نظر بگیر. می‌تونی تا ۵۰۰ ایونت منحصربه‌فرد برای هر کاربر اپ در هر روز داشته باشی (این برای ایونت‌های وب صدق نمی‌کنه). اگه توی فایل اکسل به این حد نزدیک شدی، شاید ترکیب بعضی ایونت‌ها زیر یه نام ایونت معقول باشه، یا بهتره که یه پراپرتی اضافی اضافه کنی (الان می‌تونی ۵۰ کاستوم دایمنشن ایونت اسکوپ و ۵۰ کاستوم متریک ایونت اسکوپ داشته باشی).
یه نمونه از این فایل رو برات گذاشتم که می‌تونی بر اساس نیازهات اصلاحش کنی. می‌تونی ازش به‌عنوان مثال/منبع الهام برای ساخت فایل خودت استفاده کنی.
بیایم یه مرور سریع از این فایل داشته باشیم:
شیت اول:
- تو ستون A، همون اسم ایونتی که قراره تو GA4 استفاده کنی رو وارد کن. باید این اسم رو بر اساس فرایندی که قبلاً توضیح دادم انتخاب کنی:
- ایونت های خودکار جمع‌آوری شده، Enhanced Measurement یا توصیه شده رو چک کن.
- اگه هیچ‌کدوم با ایونت مدنظر تو جور درنمیاد، یه نام کاستوم اضافه کن، مثلاً login_click (همه حروف کوچک و با آندراسکور _ برای وصل کردن کلمات).
- تو ستون B، یه توضیح کوتاه به زبان ساده انگلیسی برای ایونت بنویس. این توضیح موقعی که بقیه تو شرکتت به این داکیومنت نگاه میکنن خیلی کمک میکنه.
- ستون C مربوط به نوع ایونت هست. ایونت های خودکار جمع‌آوری شده، Enhanced Measurement یا توصیه شده یا کاستوم؟
- ستون D برای پارامترهایی که می‌خوای/قراره با ایونت‌های خاص ترکینگ کنی قرار داده شده. پارامترهای پیش‌فرض که با هر ایونت خودکار ردیابی میشن (مثل language، page_location، page_referrer، page_title و screen_resolution) رو اینجا ترجیحا نذار.
اگه با اپ‌های موبایل هم سروکار داری، می‌تونی یه ستون اضافی به اسم «پلتفرم» اضافه کنی که توش ولیوی «وب» یا «اندروید/آی‌او‌اس» بنویسی.
شیت دوم B
- ستون A برای نام پارامتره.
- ستون B برای پلتفرم. اگه فقط وب‌سایت داری، این ستون رو می‌تونی حذف کنی.
- ستون C برای نوع پارامتره: پیش‌فرض، توصیه شده یا کاستوم.
- پیش‌فرض یعنی پارامتری که ایونت های خودکار جمع‌آوری شده، Enhanced Measurement ازش استفاده میکنن.
- پارامترهای توصیه شده مربوط به ایونت‌های توصیه شده هستن.
- پارامترهای کاستوم برای ایونت‌های منحصربه‌فرد خودت هستن.
- ستون D برای گذاشتن توضیح (به زبان ساده انگلیسی) هست.
نکته مهم: این فایل فقط یه نمونه‌ست. لازم نیست بی‌چون و چرا دنبالش بری. اگه بخوای، می‌تونی فقط بعضی قسمت‌ها رو برداری و بر اساس نیازهات تغییرش بدی. مثلاً اضافه کردن ستون «تاریخ پیاده‌سازی» می‌تونه کمک کنه بدونی داده‌ها از کی برای یه ایونت شروع به جمع‌آوری شدن.
وقتی داکیومنت آماده شد، می‌تونی شروع به ردیابی ایونت‌ها با GA4 کنی.
توی این فرایند عجله نکن. نیازی به شتاب نیست. بهتره الان وقت بذاری و همه‌چیز رو درست راه بندازی تا بعداً با عواقبی روبه‌رو نشی.
#۳. کمپین‌ها
GA4 می‌تونه جزئیات خاص کمپین‌های بازاریابی رو با UTM پارامترها ترکینگ و تحلیل کنه. این کار به لطف UTM پارامترها ممکنه. پنج پارامتر هست که من بهشون «پارامتر کلاسیک» میگم:
- utm_source – رفرر رو ترکینگ میکنه، مثلاً youtube.com یا یه خبرنامه خاص
- utm_medium – نوع مدیوم بازاریابی رو ترکینگ میکنه، مثلاً ایمیل یا cpc
- utm_campaign – کمپین خاصی که اجرا میکنی، مثلاً black-friday یا boxing-day-sale
- utm_term – اگه کمپین‌های کلیدواژه ای و پولی رو به صورت دستی تگ کنی، از این پارامتر برای شناسایی کلیدواژه‌های جستجوی پولی استفاده کن.
- utm_content – این پارامتر موقع که یه کمپین تو چند مکان اجرا میشه و به یه لینک منجر میشه مفید هست تا ببینی کدوم بهتره. مثلاً اگه یه کمپین ایمیلی داری ولی عکس‌های متفاوتی تو ایمیل‌ها استفاده کردی، می‌تونی از utm_content برای تشخیص بین دو ایمیل استفاده کنی.
علاوه بر این‌ها:
- utm_id: یه کمپین خاص رو شناسایی میکنه، مثلاً ممکنه چند کمپین بلک فرایدی داشته باشی که بخوای از هم تشخیصشون بدی
- utm_source_platform: پلتفرم یا سورس که کاربر رو لینک تگ‌شده UTM کلیک کرده
- utm_creative_format: همونطور که اسمش نشون می‌ده، فرمت خلاقانه استفاده‌شده تو کمپین هست، مثلاً بنر یا تصویر
- utm_marketing_format: تاکتیک استفاده‌شده تو کمپین رو مشخص میکنه، مثلاً remarketing یا prospecting
ولی الان نمی‌تونی تو GA4 روی utm_creative_format و utm_marketing_format گزارش بگیری.
وقتی با UTM پارامترها کار میکنم، دو مشکل بزرگ می‌بینم:
- بازاریاب‌ها نمی‌دونن این پارامترها چی رو نشون می‌دن و چطور به هم ربط دارن
- نامگذاری این پارامترها باید یکپارچه‌تر باشه.
#۳.۱. معنی UTM پارامترها رو باید بدونی
به این هرم نگاه کن
این هرم نشون می‌ده چقدر تنوع تو مقادیر هر پارامتر باید ببینی. پس مدیوم باید کمترین مقدار یونیک رو داشته باشه، در حالی که محتوا بیشترین تنوع مقادیر رو داره.
هرچند این لیست کامل نیست، اینا نمونه‌هایی از مدیوم‌هایی هستن که مارکترها معمولا طی سال‌ها استفاده میکنن (و تو هم باید چیزی مشابه رو دنبال کنی):
- social
- email
- feed
- banner
- cpc
- display
- affiliate
- ebook
- tv
- print
- billboard
- partner
- radio
- qr
- widget
اگه کمپین‌هات از مدیوم‌هایی استفاده میکنن که تو لیست نیستن (خیلی با دقت انتخاب کن)، برای هر کمپین مدیوم منحصربه‌فرد نساز. این کار مقادیر این دایمنشن رو خراب میکنه و گزارش‌های جذب ترافیک GA4 رو به‌هم می‌ریزه.
داشتن مدیوم‌های خیلی منحصربه‌فرد می‌تونه تعداد سشن‌های Unassigned رو زیاد کنه. پس سعی کن از لیست بالا استفاده کنی.
#۳.۲. قواعد نامگذاریUTM غیر یکدست
همونطور که قبلاً گفتم، GA4 حساس به حروف بزرگ و کوچکه. این یعنی اگه یه لینک از «email» به‌عنوان utm_medium استفاده کنه و لینک دیگه از «Email»، به‌عنوان دو مدیوم جدا گزارش میشن. برای همین کیفیت داده‌ها پایین‌تر میاد.
این یعنی باید روی روش‌های مدیریت UTM کار کنی. کار تو این هست که از این موارد مطمئن شی:
- همه مقادیر UTM که تو (و تیمت) استفاده می‌کنین، حروف کوچک باشن.
- به‌طور کلی، همه UTM پارامترها (مثل کمپین و سورس) از قواعد نامگذاری پذیرفته‌شده شرکتت پیروی کنن (ولی بهترین روش‌های اون صنعت رو هم دنبال کن).
- بهترین راه برای این کار اینه که یه جا برای مدیریت همه UTM پارامترها داشته باشی. این می‌تونه یه ابزار مثل UTM builder یا یه صفحه گسترده ساده گوگل باشه.
هر وقت تو (یا یکی از تیمت) نیاز به ساخت لینک جدید با UTM پارامترهای مشخص داشتی، می‌تونی فایل اسپردشیت رو باز کنی و سریع الگوهایی که شرکت/تیم تو دنبال کرده رو ببینی.
بر اساس چیزی که توی اسپردشیت هست، هرکسی می‌تونه لینک جدید بسازه بدون اینکه چیزی رو خراب کنه (امیدوارم!).
پس چیکار می‌تونی بکنی؟ به اعضای تیم بازاریابی/تحلیل شرکتت یاد بده چطور لینک‌های جدید بسازن و قواعد نامگذاری فعلی ترکینگ کمپین رو توضیح بده.
علاوه بر این، هر سه ماه یه چکاپ انجام دادن کار خوبیه تا ببینی مقادیر عجیب جدیدی تو گزارش‌های کمپین ظاهر شده یا نه. برو به این مسیر:
reports> Acquisition< Traffic Acquisition
سشن مدیوم رو به‌عنوان دایمنشن انتخاب کن.
#۴. کاستوم دایمنشن‌ها و کاستوم متریک‌ها
در مورد کاستوم دایمنشن‌ها/متریک‌ها، اسم‌شون رو مثل اسم پارامتر تو گوگل تگ منیجر بذار که با اسپردشیت ایونت هات جور دربیاد و ارجاع دادنش آسون بشه. زمان رجیستر کردن کاستوم دایمنشن/ متریک هم می‌تونی توضیحی اضافه کنی که همه‌چیز واضح‌تر بشه ( و ضرری هم نداره).
یه فولدر توی GA4 برای کاستوم دایمنشن‌ها هست وقتی دایمنشن ثانویه ای رو به یه گزارش استاندارد داخلی اد میکنی یا یه دایمنشن/متریک رو به اکسپلوریشن اضافه میکنی، اون کاستوم دایمنشن/متریک قبلاً گروه‌بندی شده (نیازی به پیشوند نیست).
چون متریک‌های محاسباتی (calculated metric) تو GA4 تعریف میشن، توی اسپردشیت ایونت ها نیستن؛ در نتیجه اضافه کردن پیشوند «CM» به این مقادیر می‌تونه کمک کنه.
یادت باشه، اینا توصیه‌ان، نه الزام. بعضی مشتری‌ها/شرکت‌ها ممکنه نخواد «CD» یا «CM» تو گزارش‌هاشون ببینن. ممکنه فکر کنن این نام‌ها «زیبا» نیستن. پس اشکالی نداره که از «CD» و «CM» استفاده نکنی. اگه مشتری‌هات نمی‌خوان علامت آندراسکور _ ببینن (مثلاً member_level)، اشکالی نداره. می‌تونی اینطور اونها رو بنویسی: «Member level».
#۵. اکسپلوریشن‌ها
هیچ‌چیز بدتر از این نیست که اکسپلوریشن تو GA4 رو باز کنی و با یه دریای «اکسپلوریشن بدون نام» روبه‌رو بشی، مخصوصاً وقتی تو پراپرتی کار میکنی که خیلی‌ها می‌تونن بهش دسترسی داشته باشن و اکسپلوریشن‌ها رو به اشتراک بذارن.
حتی اگه فقط خودت به پراپرتی دسترسی داری، اذیت‌کننده‌ست وقتی می‌دونی گزارشی ساختی ولی چون خوب نامگذاری نکردی (یا اصلاً نام نذاشتی) باید همه اکسپلوریشن‌ها رو بگردی تا پیداش کنی.
بسته به پیچیدگی وب‌سایتت، دو پیشنهاد برای نامگذاری گزارش‌هات دارم:
- [نوع اکسپلوریشن] – [توضیح کوتاه گزارش]، مثلاً «فانل – اضافه کردن به سبد تا خرید»
- [نوع اکسپلوریشن] – [وب یا اپ] – [توضیح کوتاه گزارش]، مثلاً «فری فرم – اپ – همه کاربران»
اگه سایتت به بخش‌های مشخص تقسیم شده یا محصولات متفاوتی داری، می‌تونی دومین بخش نام رو به یکی از این‌ها تغییر بدی، مثلاً «پث اکسپلوریشن – خرید – صفحات قبل از پرداخت».
اگه اکسپلوریشنت چند تب داره، موضوع کلی اون دسته از گزارش های اکسپلوریشن رو توضیح بده. مثلاً اگه عملکرد پرداخت رو تحلیل میکنی، اسم اکسپلوریشن رو ساده «عملکرد پرداخت» یا «تحلیل پرداخت» بذار.
#۶. یادداشت‌ها
تو GA4 می‌تونی یادداشت‌هایی رو به گزارش‌هات اضافه کنی تا یه ذهنیت و زمینه خاصی به داده‌هات بدی. اینا بهت کمک میکنن رویدادها، تغییرات یا مشاهده‌های مهم رو مستقیم تو رابط GA4 به خاطر بیاری.
یادداشت‌ها برای همه کاربرانی که به اون پراپرتی خاص GA4 دسترسی دارن قابل دیدنه. پس اگه یادداشتی بسازی، همکارات هم اون رو می‌بینن. این برای همکاری تیمی خوبه چون همه رو به روز و مطلع نگه می‌داره.
اینکار می‌تونه از دوباره کاری و تلاش‌های تکراری برای عیب‌یابی داده‌ها ممانعت کنه بخصوص وقتی دو نفر دارن یه چیز رو بررسی میکنن،
برای اینکه یادداشت‌هات منظم و راحت پیدا بشن، پیشنهاد میکنم از قواعد نامگذاری یکپارچه استفاده کنی. هر عنوان یادداشت رو با نام دسته شروع کن، مثلاً:
- «بازاریابی -» برای یادداشت‌های مربوط به کمپین‌های بازاریابی.
- «وب‌سایت -» برای به‌روزرسانی‌های وب‌سایت.
- «پیکربندی -» برای تغییرات پیکربندی.
مثال‌ها:
- وب‌سایت – راه‌اندازی چیدمان صفحه اصلی جدید
- بازاریابی – حراج بلک فرایدی
- پیکربندی – تگ ایونت جدید – فرم_سابمیشن
- فنی – قطعی وب‌سایت به خاطر نگهداری سرور
قواعد نامگذاری گوگل تگ منیجر
اگه قبل از نصب GA4 با گوگل تگ منیجر داری قواعد نامگذاری رو بررسی میکنی، بهت تبریک میگم.
#۷. تگها
تگها تکه‌های کوچیک کدی هستن که می‌تونی بر اساس شرایط خاصی (که تو GTM به کمک تریگر تنظیم میکنی) تو صفحه خاصی فعالشون کنی. کار کردن تو کانتینری که ۱۰ تا تگ داره آسونه. ولی وقتی تعدادش زیاد بشه، روش نامگذاری تگها اهمیت پیدا میکنه.
برای همین همیشه از قواعد نامگذاری پیروی میکنم تا همه‌چیز مرتب بمونه. حتی اگه الان کانتینرم فقط چند تگ داشته باشه، نمی‌تونم آینده رو ببینم (و پیشبینی کنم شرایط چطور تغییر میکنن).
قانونی که معمولاً برای نام تگها اعمال میکنم اینه:
ایونت GA4 – [نام_ایونت]. استفاده از همون قواعد نامگذاری اسپردشیت ایونت برای ارجاع راحت کمک میکنه.
یه نمونه می‌تونه این‌جوری باشه:
- ایونت GA4 – cta_clicks (این ایونت ممکنه تو چند صفحه باشه، ولی می‌تونی با page_location که به صورت خودکار ترکینگ میشه این ایونت‌ها رو از هم متمایز کنی).
برای تگ کانفیگ گوگل، می‌تونی از این‌ها استفاده کنی:
- GA4 config
- یا GA4 config – [مژرمنت آیدی]
- Google Tag
- Google tag – [مژرمنت آیدی]
#۸. تریگرها
تریگرها شرایطی هستن که میگن تگ کی باید (یا نباید) فعال بشه. بر اساس طبیعتشون، تریگرها می‌تونن:
- عادی باشن(تگ رو فایر کنن)، یا
- استثنا باشن (تگها رو بلاک کنن)
قاعده کلی نامگذاری برای تریگرهای عادی اینه:
[نوع تریگر] – [نام_تریگر]. در مورد ایونت‌های کاستوم، اسم کلید که تو دیتالیر بهش دسترسی داری رو وارد کن. مثلاً:
Custom-comment
custom-member_level
Link click_menu
بعضی تریگرها فقط نوع تریگر رو شامل میشن و جنرال هستن، مثلاً:
-All Link Click
-HistoryChange
- DOM Ready
تریگرهای یوتیوب و اسکرولینگ معمولاً فقط «یوتیوب» و «اسکرولینگ» نامیده میشن.
برای تریگرهای بلاکینگ، همیشه پیشوند «blocking» اضافه میکنم، مثلاً:
-Blocking-all link click
-Blocking-custom-comment
#۹. وریبل‌ها
همه وریبل‌هام تو GTM با پیشوندی شروع میشن که نوع وریبل رو بهم می‌گه. اینا مخفف‌هایی هستن که استفاده میکنم:
بعد از تعیین نوع وریبل، یا یه توضیح کوتاه (که وریبل چیکار میکنه) می‌نویسم یا آیتمی/وریبلی/ دیتاپوینتی که وریبل برمی‌گردونه رو مشخص میکنم. مثال‌ها:
- وریبل دیتالیر: کلیدی که تو دیتالیر بهش دسترسی داری رو وارد کن - dlv – member_level
- کوکی فرست پارتی : نام کوکی که دسترسی داره رو بذار- cookie – isEmailSubscriber
- وریبل جاوااسکریپت: وریبل جاوااسکریپت جهانی که برمی‌گرده رو بذار- js – document.title
- وریبل جاوااسکریپت کاستوم: توضیح کوتاه-CJS-modified ecommerce obj
#۱۰. فولدرها
وقتی به فولدرها می‌رسیم، مطمئن نیستم کدوم قاعده نامگذاری رو استفاده کنم. سه گزینه هست – هر کدوم مزایا و معایب خودش رو داره – که بینشون یکی انتخاب میکنم. پس می‌تونی امتحان کنی و ببینی کدوم بهتر جواب می‌ده.
#۱۰.۱. نامگذاری فولدرها بر اساس هدف/نوع فروشنده، مثلاً
- آنالیتیکس (مثلاً می‌تونی تگ‌های GA رو اینجا بذاری)
- بازاریابی (مثلاً تگ‌های پیکسل فیسبوک می‌تونه اینجا بره)
- ابزارها (مثلاً ایونت لیسنرهای خودکار و کاستوم مختلف می‌تونه اینجا باشه)
- دیگه (می‌تونی بقیه رو اینجا بذاری یا همونطور بی‌فولدر نگه داری)
#۱۰.۲. قاعده نامگذاری فولدر GTM بر اساس وندور (Vendor)
- گوگل آنالیتیکس
- فیسبوک پیکسل
- بینگ UET
- HTML کاستوم
- و غیره
#۱۰.۳. نامگذاری فولدرها بر اساس پیاده‌سازی/ویژگی خاص
- ایکامرس GA4 (همه وریبل‌ها، تریگرها و تگ‌هایی که تو این راه‌اندازی استفاده میکنی رو تو این فولدر بذار)
- مکانیزم کوکی کانسنت GDPR
- ترکینگ ورود/ثبت‌نام
مشکل این روش اینه که گاهی یه آیتم (مثلاً وریبل) تو چند تگ استفاده میشه. متأسفانه نمی‌تونی یه آیتم رو تو چند فولدر بذاری.
من شخصا از ترکیبی از دو گزینه آخر استفاده میکنم. اگه بشه گروهی از آیتم‌ها رو تو یه فولدر ویژگی جدا کرد، این کار رو میکنم. بعد ممکنه یه فولدر فقط برای یه فروشنده (مثلاًهات‌جار) بسازم.
#۱۱.Workspace ها
فضاهای کاری عملاً یه کپی موقت از کانتینرت هست که می‌تونی بدون تأثیر روی نسخه زنده کانتینر تا زمان انتشار تغییراتی توش بدی. وقتی یه فضای کاری منتشر میشه، به یه ورژن جدید کانتینر تبدیل میشه (و بعد فضای کاری ناپدید میشه).
وقتی روی پروژه کوچیک کار میکنم و می‌دونم شخص دیگه‌ای همزمان با GTM کار نمی‌کنه، معمولاً یه فضای کاری جدید می‌سازم و تو قسمت نام، فیجری که می‌خوام پیاده‌سازی کنم رو می‌نویسم (یا تو محیط پیش‌فرض کار میکنم).
وقتی کار تموم شد، کانتینر رو پابلیش میکنم و نام فضای کاری به اسم ورژن میشه (البته می‌تونی ویرایشش کنی). پس تو این حالت، سعی میکنم دقیق باشم (ولی خیلی تو جزئیات نروم). مثلاً «ایکامرس GA4» یا «لاگین ترکینگ با GA4».
اگه تو سازمان بزرگ‌تری کار میکنی، اطلاعات اضافی می‌تونه مفید باشه، مثلاً: «ایکامرس GA4 – [عضو تیم که روش کار میکنه]». اگه سازمان بزرگ باشه، می‌تونی اسم دپارتمان و خودت رو هم بذاری، مثلاً «ایکامرس GA4 – فروش – جان دو».
تو توضیحات فضای کاری، عادت خوبیه که هدف از ایجاد فضای کاری، افراد درگیر (ممبرها) و ویژگی‌هایی که پیاده‌سازی میکنی رو مختصرا توضیح بدی.
#۱۲. ورژن‌ها
نمی‌تونم تأکید کنم چقدر مهمه که به ورژن‌ها تو کانتینرهای GTM اسم بدی. قواعد نامگذاری بالا رو فراموش کن؛ فقط برای خودت و بقیه‌ای که باهات کار میکنن، چیزی درباره تغییرات بنویس که قابل فهم باشه .
فرض کن اینو: می‌فهمی یکی از ورژن‌های قبلی ترکینگ یه ابزار آنالیتیک خاص رو خراب کرده. نمی‌دونی مشکل از کجاست، پس باید تحقیق کنی. بعد لیست ورژن‌ها رو باز میکنی و این میبینی:
این سناریو و جزییاتی که میبینی خیلی کمک‌کننده نیست، ها؟ اگه ورژن‌ها رو برچسب‌زده رده بودی (یا شخص دیگه‌ای) که بدونی از کجا باید کارت رو شروع کنی، مشکل خیلی راحت‌تر حل میشد.
چیز بعدی که حتماً باید در نظر بگیری، توضیحات ورژنه. وقتی روی یه ورژن کانتینر GTM کلیک میکنی، توضیحات یه مرور سریع از تغییراتی که انجام شده زو می‌ده. البته می‌تونی پایین بری و ببینی توی کانتینر چی اضافه/حذف/تغییر کرده، ولی خوندن یه متن خلاصه راحت‌تره.
این نکته قانون جادویی نیست؛ من فقط دوست دارم همه تغییرات رو به صورت لیستی وارد کنم:
و فرض کن پیشنهاد بالا رو دنبال کردی و این اطلاعات رو موقع ساخت فضای کاری وارد کردی. تو این حالت، نصف کارای لازم مربوط به ورژن رو انجام دادی (چون ورژن جدید نام و توضیحات فضای کاری رو برمیداره ).
#۱۳. یادداشت‌ها تو GTM چطور باید باشن؟
هرچند خیلی به چشم نمیان ولی فکر میکنم اضافه کردن یادداشت‌ها موقع تغییر تگها هنوز ارزشمند باشن، چون اگه چیزی خراب بشه، تو عیب‌یابی کمک میکنه. ممکنه بعضی‌ها هنوز ندیده‌شون بگیرن و درباره X یا Y تو کانتینر سؤال کنن، ولی حداقل چیزی هست که بتونی بهش ارجاع بدی.
پیشنهاد میکنم تاریخ رو اضافه کنی تا بدونی کی تغییر رو انجام دادی و تغییر نظرت رو درباره بعضی موارد بنویسی (اگه تو سازمان بزرگ‌تری کار میکنی، می‌تونی نام کسی که تغییر رو انجام داده هم ثبت کنی).
از طرف دیگه، اضافه کردن کامنت‌ها به بالای تگ‌های HTML کاستوم برای من بهتر جواب داده (یعنی حداقل بیشتر آدما اونا رو می‌بینن).
نکات آخر
برای آخرین بار تکرار میکنم، این کتاب قانون نیست. مهم‌ترین چیزی که از این مقاله باید بگیری اینه که یه جور سیستم – هر سیستمی –نیاز داری.
اگه مدتهاست از گوگل آنالیتیکس و گوگل تگ منیجر استفاده میکنی و هنوز قواعد نامگذاری خاصی رو استفاده نکردی، مطمئنم الان خودتو سرزنش میکنی، ولی هیچ‌وقت دیر نیست که شروع کنی (و بهتره زودتر شروع کنی).
اگه تازه شروع کردی، از اشتباهات و موفقیت‌های بقیه یاد بگیر و قواعد نامگذاری گوگل تگ منیجر و GA4 رو استفاده کن! چند چیز رو تست کن و ببین جی واسه تو و بیزینست بهتره.
دیدگاه خود را بنویسید