تو این مقاله، یه سری نکات باحال و کاربردی برای کار با کلیک آیدی‌ها رو باهاتون به اشتراک گذاشتم.
کلیک آیدی‌ها همون پارامترهای URL هستن که پلتفرم‌های تبلیغاتی ازشون استفاده می‌کنن.  کلیک آیدی‌ها به لینک‌های خروجی (کلیک‌های تبلیغاتی) وصل می‌شن، طوری که وقتی کاربر می‌ره تو یه وب‌سایت، URL شامل این شناسه باشه. پیکسل‌ها و اسکریپت‌هایی که بعدش رو لندینگ پیج اجرا می‌شن، این شناسه رو می‌گیرن و می‌فرستن به وندور، تا در نهایت بتونه رفتار کاربر رو با تبلیغی که روش کلیک کرده ربط بده.
با دقت این نکات رو بخون، چون اگه کلیک آیدی‌ها رو درست مدیریت نکنی، ممکنه اتریبیوشن درست عمل نکنه یا کیفیت دیتات افت کنه!
 کلیک آیدی‌ها چی هستن؟
وقتی کاربر روش تبلیغ شما کلیک می‌کنه، چه از Google Ads، TikTok Ads یا X (که قبلاً توییتر بود)، معمولاً یه کلیک آیدی یونیک توسط اون پلتفرم رسانه‌ای ساخته می‌شه و به‌عنوان کوئری پارامتر به URL لندینگ پیج اضافه می‌شه.
این شناسه‌ها، مثل gclid برای گوگل یا ttclid برای TikTok، نقش مهمی تو اتریبیوشن دقیق کانورژن‌ها دارن، مخصوصاً کانورژن‌های آفلاین که بعد از فرم سابمیت اتفاق می‌افتن.
| کوئری پارامتر کلیک آیدی |    پلتفرم / وندور      |
| gclid                    | Google Ads             |
| gclsrc                   | Google Ads             |
| wbraid                   | Google Ads             |
| gbraid                   | Google Ads             |
| li_fat_id                      | LinkedIn               |
| fbclid                           | Meta                   |
| msclkid              | Microsoft Ads          |
| ttclid                        | TikTok                 |
| twclid                                | X                      |
| ScCid                    | SnapChat               |
| Obclid                     | Taboola                |
| dclid                    | Floodlight             |

نکته: این لیست کامل نیست، ولی یه نمونه خوب از رایج‌ترین کلیک آیدی‌هایی که ممکنه باهاشون روبه‌رو بشی رو ارایه میده.
ثبت درست این شناسه‌ها برای یه ستاپ مژرمنت و تحلیل مطمئن خیلی مهمه. ولی چند اشتباه رایج هست که می‌تونه دیتای باارزشت رو از بین ببره یا کانورژن‌ها رو اشتباه اتریبوت کنه.
تو این راهنما، من اشتباهات اصلی که بازاریاب‌ها، تحلیلگرها و توسعه‌دهنده‌ها موقع کار با کلیک آیدی‌ها (هر پلتفرم تبلیغاتی که باشه) مرتکبش میشن و روش ممانعت ازشون رو بهت می‌گم.

 تغییر کلیک آیدی تو حین تغییر URL
کلیک آیدی‌ها حساس به حروف کوچیک و بزرگن. یعنی اگه فقط از نظر حروف فرق کنن، مثل abc123XYZ و abc123xyz، انگار کاملاً با هم فرق دارن!
مثلاً زمان کار با gclid، مستندات گوگل صریحاً می‌گه که مقدار کوئری پارامتر gclid نباید تو هیچ مرحله‌ای از ثبت دیتا نرمالایز بشه. بعبارت دیگه اگه همه‌ مقادیر gclid رو کوچیک یا بزرگ کنی، اتریبیوشن خراب می‌شه.
gclid is case-sensitive
این قاعده احتمالاً برای بیشتر پلتفرم‌های تبلیغاتی صدق می‌کنه. یه قاعده کلی و مهم اینه که مقدار شناسه رو همون‌طور که تو درخواست اصلی بوده نگه داری.

 حذف کلیک آیدی‌ها توسط وب‌سایت
بعضی وقت‌ها مشکل از تگ‌ها و اسکریپت‌هات تو گوگل تگ منیجر نیست، بلکه از اینه که وب‌سایتت چطور با پارامترهای ناآشنا تو URLها رفتار می‌کنه.
حتی اگه ترکینگ مقدار کلیک آیدی رو تو گوگل تگ منیجر درست پیاده‌سازی کرده باشی (یا هاردکدش کرده باشی)، وب‌سایتت ممکنه به‌طور خودکار کلیک آیدی‌ها رو از URL پاک کنه، مگه اینکه اول تو لیست مجاز باشن.
این می‌تونه مانع از ثبت مقدار کلیک آیدی تو لحظه کانورژن (مثل فرم سابمیت) بشه.
برای جلوگیری از این قضیه، همیشه لندینگ پیج‌هات رو تست کن. یه کلیک روی تبلیغات مدنظرت با URL مقصد نهایی که کلیک آیدی داره برای پلتفرم تبلیغاتی موردنظرت در نظر بگیر و بعد صفحه رو رفرش کن. اگه شناسه از URL محو بشه، این برای ردیابی کانورژن‌های آفلاین یا ثبت مقدار کلیک آیدی دردسرساز میشه، و تیم فنی باید اینو حل کنه.

وابستگی صرف به URL پارامترها
گرفتن کلیک آیدی به طور مستقیم از URL و پر کردن خودکار یه فرم فیلد مخفی در لحظه فرم سابمیت کاربر روش درستیه، ولی فقط تو شرایط خاصی جواب می‌ده.
این سناریو وقتی خوب کار می‌کنه که فرم توی همون لندینگ پیجی باشه که کاربر بعد از کلیک رو تبلیغ بهش می‌رسه.
ولی اگه کاربر قبل از سابمیت فرم  به  صفحات دیگه سر بزنه چی؟ اون موقع کوئری پارامتر کلیک آیدی دیگه نیست و اتریبیوشن رو از دست می‌دی.
کوکی‌های مرورگر تو این موقعیت‌ها رفتار استانداردی دارن، هرچند مرورگرهای جدید دارن طول عمر این کوکی ها رو کم می‌کنن.
ذخیره کلیک آیدی تو یه کوکی باعث می‌شه با وجود گشت‌وگذار کاربر تو سایتت اون آبدی باقی بمونه.
باید بدونی که بیشتر کتابخانه‌های وندورهای تبلیغاتی به‌طور خودکار کلیک آیدی رو تو یه کوکی ذخیره می‌کنن، به شرطی که پیکسل بومی‌شون رو لندینگ پیجی که کاربر توش می‌ره فعال باشه. ولی این کوکی‌ها هنوز تحت نظر مکانیزم‌های ممانعت از ردیابی مرورگرها هستن.

 تنظیم نادرست کوکی‌های ذخیره کننده کلیک آیدی
قبل از اینکه بریم سراغ مشکلات تنظیم نادرست کوکی، باید بگم تو اتحادیه اروپا، بازدیدکننده‌های وب‌سایت باید رضایت بدن که بتونی هر نوع اطلاعات (غیرضروری) رو تو مرورگرشون ذخیره کنی، که این شامل کلیک آیدی‌ها هم می‌شه.
مطمئن شو یه بنر کانسنت فعال و یه سیستم مدیریت کانسنت بی نقص داری.
اینجا رایج‌ترین تنظیمات نادرست موقع ذخیره کلیک آیدی‌ تو کوکی‌های مرورگر رو شرح میدم:

1. تنظیم نادرست دامنه یا مسیر کوکی
فرض کن کاربر رو ساب دامنه create.example.com لند می‌کنه و کوکیت فقط برای اون ساب دامنه ست شده. اگه فرم تو www.example.com باشه، کوکی در دسترس نیست و کلیک آیدی گم می‌شه.
همین‌طور اگه کوکی رو تو یه مسیر خاص مثل /laundry-service ست کنی، ولی فرم تو صفحه quote/ باشه، کوکی تو صفحه فرم قابل دسترسی نیست چون برای صفحه دیگه‌ای نوشته شده.
راه‌حل پیشنهادی: همیشه کوکی‌ها رو رو مسیر ریشه (/) و دامنه اصلی (example.com) ست کن تا تو کل سایت قابل دسترس باشه.

2. ذخیره شدن کوکی توی مرورگر وقتی شناسه ای دردسترس نیس
مطمئن شو کوکی فقط وقتی ست بشه که کلیک آیدی واقعاً تو URL باشه. ذخیره کردن undefined یا null می‌تونه موقع بازیابی مقدار کلیک آیدی برای ارسال به وندور خطا بده.
اگه از تگ گوگل تگ منیجر برای ست کردن کوکی استفاده می‌کنی، مطمئن شو فقط وقتی کلیک آیدی توی URL هست فعال بشه. این تمپلیت  ابجاد کوکی  برای این کار ابزار خوبیه.
راه‌حل پیشنهادی: مطمئن شو کوکی فقط وقتی ذخیره بشه که پارامتر موردنظر تو URL باشه.

3. آپدیت نکردن کوکی بعد از دریافت کلیک آیدی جدید  
اگه کاربر بعد از کلیک روی یه تبلیغ یوتیوبی به سایتت بیاد و بعد از یه مدت با کلیک روی سرچ ادز گوگل برگرده، باید کلیک آیدی ذخیره‌شده رو آپدیت کنی تا آخرین کلیک آیدی رو نشون بده.
اگه این کار رو نکنی، ممکنه اتریبیوشن اشتباه ست بشه، مخصوصاً وقتی  ترکینگ کانورژن‌های آفلاین رو انجام میدی.
راه‌حل پیشنهادی: مطمئن شو کوکی هر وقت کلیک آیدی جدیدی تو URL باشه به‌روز بشه.

 استفاده از فرمت حروف نادرست برای کوئری پارامترها
همونطور که مقدار کلیک آیدی حساس به حروف کوچیک و بزرگه، نام خود کوئری پارامتر هم حساس به حروفه. در نتیجه &GCLID با &gclid فرق داره!
به جدول ابتدای این پست نگاه کن. مثلاً Snapchat از ScCid به‌عنوان کلیک آیدی‌ش استفاده می‌کنه. ولی اگه تو گوگل تگ منیجر دنبال sccid بگردی، چیزی پیدا نمی‌کنی.پس این وریبل پایین علطه. 

Incorrect case for snapchat

حواست باشه که وریبل URL توی گوگل تگ منیجر حساس به حروفه.

توی اسکرین‌شات پایین می‌بینی که کلیک آیدی درست Snapchat (SsCid) مقدار رو برمی‌گردونه، ولی sscid با حروف کوچک نه.
Preview and compare sscid

خیلی مهمه بدونی هر پلتفرم تبلیغاتی چطور کلیک آیدی رو ضمیمه می‌کنه، از جمله فرمت دقیق حروفش. اگه بخوای حروف رو تغییر بدی که با انتظارت جور باشه، یادت باشه که تغییر حروف URL می‌تونه همون مشکلاتی که بالا گفتم رو بهمراه بیاره، چون خیلی از پلتفرم‌ها کلیک آیدی‌ها رو پارامترهایی حساس به حروف در نظر میگیرن.
رویکرد پیشنهادی اینه که همیشه فرمت حروف استفاده‌شده توسط وندور تبلیغاتی رو به کار ببری تا مطمئن شی مقادیر درست رو می‌گیری.

استفاده نکردن از استوریج بکاپ ثانویه (سوای کوکی‌ها)
کوکی‌ها که خیلی به‌دردبخورن، ولی همیشه قابل اعتماد نیستن. مکانیسم های ممانعت از ردیابی تو مرورگرهایی مثل سافاری ممکنه طول عمر کوکی ها رو کم کنه یا کامل مسدودشون کنه.
داشتن یه بکاپ مثل لوکال استوریج خیلی کمک می‌کنه. برخلاف سشن استوریج، لوکال استوریج حتی بعد از بستن مرورگر کاربر هم پایداره و دیتاش از دست نمیره.
از نظر API، استفاده ازش هم از کوکی‌ها راحت‌تره. ضمناً لوکال استوریج فقط تو مرورگره، پس یرخلاف هدر کوکی وزن درخواست‌های HTTP رو زیاد نمی‌کنه.
ولی یادت باشه لوکال استوریج هم از مکانیسم های ممانعت از ترکینگ مرورگر در امان نیست. اگه مرورگرها یا افزونه‌های خاصی بیان و محدودیت‌هایی برای کوکی‌ها بذارن، احتمالاً همین کار رو برای بقیه مکانیزم‌های استوریج مرورگر هم می‌کنن.
به خاطر داشته باش که هرچند "کوکی‌" کلمه‌ایه که تو قواعد حفاظت از حریم خصوصی بیشتر استفاده می‌شه، الزامات مشابهی برای لوکال استوریج و بقیه مکانیزم‌های استوریج هم اعمال میشه.
فراتر از مکانیزم‌های استوریج مرورگر، می‌تونی آیدنتیتی گراف خودتو به صورت سرور ساید بسازی و کلیک آیدی‌ها رو به شناسه‌های دائمی‌تر (مثل آدرس‌های ایمیل هش‌شده) وصل کنی. ولی این موضوع خارج از محدوده این مقاله‌ست.

خلاصهمطلب
اینجا یه لیست مهم از چیزاییه که باید موقع کار با کلیک آیدی‌ها تو ذهنت باشه.
با افول کوکی‌های شخص ثالث، موفقیت اتریبیوشن تقریباً به این بستگی داره که بتونی یه نمایش تبلیغ یا کلیک روی تبلیغ رو با کارهایی که تو سایت تبلیغ‌دهنده انجام می‌شه وصل کنی.

شناسه‌هایی مثل gclid، fbclid و بقیه همشون دنبال اینن که کانورژن‌های تبلیغ‌دهنده رو به یه تعامل معنادار تو پلتفرم مقصد ربط بدن. لصلاح URL با اضافه کردن کلیک ایدی هنوز توسط مرورگرها چندان محدود نشده، ولی مکانیزم‌هایی هست (مثلاً تو سافاری/وب‌کیت) که نشون می‌ده کلیک آیدی‌ها زیر ذره‌بینن.
مثل همیشه، اگه سؤال یا نظری داری، تو کامنت‌ها بهم بگو!